جنگ نرم وزارت اطلاعات

نقش رسانه‌ها در پیشبرد جنگ نرم

نقش رسانه‌ها در پیشبرد جنگ نرم چیست؟

http://borhan.ir/Images/News/Larg_Pic/20-9-1391/IMAGE634907375523766788.jpg

مهم‌ترین ادعایی که رسانه به دلیل آن موضوعیت پیدا می‌کند مسئله‌ی واقعیت است. واقعیتی که یا حقیقی است و یا تصوری ساخته شده؛ حال باید پرسید این درک و احساس از واقعیت را چه کسی می‌سازد و از چه طریقی ساخته می‌شود؟

اطلاعات کامل تر در ادامه مطلب....


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

شبکه‌های اجتماعی قابلیت‌ها و تهدید‌ها

شبکه‌های اجتماعی قابلیت‌ها و تهدید‌ها

http://borhan.ir/Images/News/Larg_Pic/19-6-1391/IMAGE634828753773451120.jpg

باید این امر را پذیرفت که رهبران فکری ما به دلیل بدبینی به تکنولوژی از قابلیت‌های فضای مجازی کمتر استفاده برده‌اند. این امر باعث شده است تا آثار زیان‌بار اینترنت و شبکه‌های مجازی بیشتر در جامعه‌ی ما نمود پیدا کند. در واقع این چاقوی دولبه، بیشتر از آنکه به کار ما آید، دست خود ما را بریده است.
اطلاعات کامل تر در ادامه مطلب...

 


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

جنگ سایبری

جنگ سایبری
http://borhan.ir/Images/News/Larg_Pic/24-5-1391/IMAGE634805517363347874.jpg
برخی حوزه‌ی مجازی را پنجمین حوزه از نبرد می‌دانند. تحلیل‌گران نظامی، حوزه‌ی مجازی را به عنوان یک دامنه‌ی جدید در حوزه‌ی جنگ به رسمیت شناخته‌اند که اهمیت آن در حال حاضر در حال فزونی گرفتن از سایر حوزه‌هاست. وجود نداشتن قوانین بین‌المللی باعث شده که هر کشوری به خود اجازه دهد تا برضد کشور دیگر وارد جنگ مجازی شود...
اطلاعات کامل تر در ادامه مطلب...

 


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

تعاریفی از جنگ نرم

جنگ نرم چیست؟

http://paydarymelli.ir/files/fa/news/1391/8/6/82_759.jpg

تا سال 1945 میلادی غالب جنگ‏ها "جنگ سخت" بود. پس از آن با توجه به دو قطبی شدن جهان به بلوک شرق و بلوک غرب، دور جدیدی از رقابت ها میان آمریکا و شوروی سابق آغاز شد که به "جنگ سرد" مشهور شد. جنگ سرد ترکیبی از جنگ سخت و جنگ نرم بود که طی آن دو ابر قدرت در عین تهدیدهای سخت از رویارویی مستقیم با یکدیگر پرهیز می‏کردند.

با فروپاشی شوروی در سال 1991 میلادی و پایان جنگ سرد کارشناسان بخش جنگ در ایالات متحده با استفاده از تجارب دو جنگ جهانی و دوران جنگ سرد دریافتند که می شود با هزینه کمتر و بدون دخالت مستقیم در سایر کشورها به اهداف سیاسی، اقتصادی و... دست یافت که در ادبیات سیاسی جهان به جنگ نرم شهرت یافت.

اطلاعات کامل تر در ادامه مطلب...


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

جنگ همه جانبه سایبری علیه ایران

جنگ همه جانبه سایبری علیه ایران

نود آی سی تی - در این گزارش آمده است: به دنبال موفقیت‏‌های چشمگیر جوانان ایرانی در عرصه هسته‏‌ای و سایر تکنولوژی‏‌های پیشرفته، استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا و رژیم صهیونستی تلاش دارد با بهره‏‌گیری از تمامی امکانات و ابزارهای در اختیار، ایران را تهدید کند.
هرچند این نوع اقدامات استکبار علیه انقلاب اسلامی ایران و دست‏‌آوردهای آن امری تازه و جدید در طی سی و چند سال پس از پیروزی انقلاب نبوده و برای این کارشان تاکنون بارها تمامی قواعد و اصول بین‌المللی پذیرفته شده را زیر پا گذاشته‏‌اند، اما رویکرد جدید مبارزه آنها علیه انقلاب اسلامی ایران وارد عرصه جدیدی شده است که در این عرصه نیز با نقض تمامی قواعد بین‏‌المللی نشان داده‏‌اند برای رسیدن به اهداف ناپاک‌شان به هیچ اصول اخلاقی پذیرفته شده پایبند نیستند.
یکی از این عرصه‏‌ها، راه‏‌اندازی جنگ سایبری با استفاده از پیشرفته‏‌ترین بدافزارها علیه تکنولوژهای ایرانی است. گزارش زیر که توسط چند نویسنده غربی تهیه شده است به مواردی از اقدامات استکبار در زیر پا گذاشتن اصولی که در جنگ سایبری علیه ایران راه انداخته‏‌اند، می‏‌پردازد.

اطلاعات کامل تر در ادامه مطلب...


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

فرایند تهدید نرم

تهديد نرم چيست؟


برداشت اولية ما از پديدة تهديد نرم، مدلي چهار مؤلفه‌اي است؛ مؤلفه‌هاي کليدي عبارتند از تغيير سياسي، مهندسي شده بودن عامل خارجي و آماج و ابزار. ضمن اعتراف به وجود متغيرهاي ديگري علاوه بر متغيرهاي ياد شده، بايد گفت که متغيرهاي چهارگانه، مهم‌ترين مؤلفه‌هاي شکل‌دهنده تهديد/ جنگ نرم هستند.

اطلاعات کامل تر در ادامه مطلب...


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

شبکه فارسی1

فارسی ۱ نام شبکه ای تلویزیونی متشکل از چند کمپانی منطقه ای و بین المللی است. این شبکه از اواسط سال گذشته با پشتیبانی تمام و کمال کمپانی بزرگ «نیوز کورپوریشن» وارد عرصه رقابت شبکه های فارسی زبان شده است؛ رقابتی که بسیاری گمان می برند پیروزی آن از آن شبکه ای است تازه وارد که «رابرت مرداک» پشتیبان و یاور آن است.

http://www.niloblog.com/files/images/o4b0jp3ny6wsh3x0lz3i.jpg

اطلاعات کامل درباره این شبکه سازندگان آن و اهداف آن را می توانید در یک فایل pdf در ادامه مطلب دانلود کنید


ادامه مطلب
نویسنده: امیر ׀ تاریخ: شنبه 3 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

سازمان های اطلاعاتی اسرائیل1

سازمان های اطلاعاتی اسرائیل(قسمت اول)

پرونده:Mossad seal.png

آشنايي با نحوه شكل‌گيري، اقدامات، روش‌ها و تاريخچه سازمان‌هاي اطلاعاتي مي‌تواند در برنامه‌ريزي‌هاي ضد‌اطلاعاتي براي مقابله با اقدامات و نفوذ آنها در ارگان‌هاي كشور مورد استفاده قرار گيرد. از اين رو شناخت سازمانهاي اطلاعاتي و ضد اطلاعاتي رژيم صهيونيستي موجب اشراف اطلاعاتي مناسب در داخل كشور شده و از اين طريق مي توان به شيوه هاي مقابله با آن پرداخت.
اَمان، سازمان اطلاعات نظامي اسرائيل (Aman)
سازمان اطلاعات نظامي رژيم غاصب صهيونيستي اَمان نام دارد كه مخفف عبارت عبريAgaf ha Modi'in مي‌باشد. اين سازمان در سال 1948 و پس از ادغام سه سازمان تروريستي يهوديان صهيونيست در مجمع فعاليت‌هاي مؤسسات اطلاعات مركزي در دو بخش آمان يا اطلاعات نظامي و رامان يا ضداطلاعات نيروهاي مسلح اسراييل تشكيل گرديد. نخستين رييس اين سازمان، سرهنگ ايسر بئيري بود كه به‌دليل تخلفات فراوان و علني وي نظير پرونده‌سازي براي صهيونيست‌هاي جناح مقابل و يا ترورهاي باندي و... به‌سرعت موجب رسوايي‌هاي فراواني براي آمان شد و در نتيجه از اين كار بركنار و محاكمه گرديد و حييم هرتزوگ جاي او را گرفت ولي گرايش‌هاي متفاوت سياسي عناصر سازمان‌هاي تروريستي سه‌گانه هاگانا، ارغون و ليخن (اشترن) كه مهره‌هاي اصلي جامعه اطلاعاتي اسراييل بودند با اين محاكمه علاج نشد و اختلافات ميان كاركنان بخش اطلاعات اين رژيم تداوم يافت. با ابتكار ريوون شيلو[1] در تأسيس موساد و كميته سران سازمان‌هاي اطلاعاتي اسراييل وعدت[2] جامعه اطلاعاتي اسراييل و از جمله آنها آمان انسجام و هماهنگي نسبي يافتند. اما رقابت آمان و يربت همچنان براي اعمال نفوذ در كشور پابرجا ماند.
يوفان نيئمان به‌عنوان يكي از رؤساي آمان با خريد تجهيزات پيشرفته جاسوسي، افزايش كارآيي كمي و كيفي سازمان و تجهيز آمان به سيستم رايانه، اين تشكيلات را به‌طور كلي متحول ساخت به‌طوري كه به عقيده برخي صاحب‌نظران تأثير رياست كوتاه مدت وي براي آمان، تاكنون باقي مانده است.
اين سازمان براي نخست وزير و كابينه برآوردهاي اطلاعات ملي، گزارشات روزانه اطلاعاتي، برآورد احتمال خطر وقوع جنگ، مطالعات هدفمند بر روي كشورهاي عربي، و شنودهاي مخابراتي را تهيه مي‌كند. امان همچنين اقدام به اجراي عمليات‌هاي جاسوسي در نوار مرزي مي‌نمايد. اَمان سازماني مستقل است كه همطراز با نيروهاي زميني، دريايي، و هوايي محسوب مي‌شود و تخمين زده مي‌شود كه كاركنان آن حدود 7000 نفر باشند. در حال حاضر هدايت آن به عهده سرلشكر آهارون زِوي مي‌باشد.
اداره روابط خارجي اَمان مسؤل برقراري ارتباط با سرويس‌هاي اطلاعاتي ديگر كشورها و مسئول فعاليت‌هاي وابسته‌هاي نظامي اسرائيل در اين كشورها است. «واحد شناسايي عميق ستاد ارتش»[3]مسئول اوليه ضد تروريسم و جمع‌آوري اطلاعات مي‌باشد. واحدهاي كوچك اطلاعات نيروهاي هوايي و دريايي به‌عنوان شاخه‌هاي مستقل اَمان عمل مي‌كنند. اطلاعات نيروي هوايي اقدام به شناسايي هوايي و ردگيري راديويي به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات از ميزان توان نيروهاي هوايي كشورهاي عربي و شناخت از اهداف، مي‌نمايند. علاوه بر هواپيماهاي شناسايي، از هواپيماهاي بدون خلبان براي مشاهده تأسيسات دشمن به‌طور مكرر استفاده مي‌شود. اطلاعات نيروي دريايي اطلاعات مرتبط با فعاليت‌هاي دريايي اعراب و روس‌ها را در مديترانه جمع‌آوري مي‌كند و در راستاي حملات دريايي و يورش‌هاي ساحلي، به مطالعه سواحل نيز مي‌پردازد. تعدادي ابزارهاي جمع‌آوري اطلاعات و ابزارهاي مراقبتي الكترونيكي در ارتفاعات جولان، از جمله تسهيلاتي بود كه در آمان در سال 1962 و در جريان كيس جاسوسي سركرده اسراييل ببر، معاون اول وقت رييس ستاد ارتش اسراييل و نايب رييس وقت سازمان آمان كه به نفع شوروي فعاليت مي‌نمود، با يك رسوايي جدي مواجه شد و مورد انتقاد شديد سياستمداران و ديگر عناصر صهيونيست قرار گرفت. امان به علت شكست در عدم كسب هشدار لازم در مورد حمله مصر ـ سوريه كه در جنگ اكتبر 1973 اتفاق افتاد مسئول شناخته شد. نشانه‌هاي زيادي در مورد حمله دريافت شده بود ولي به‌دليل برآورد غلط در سطوح بالا موجب شد قبل از اينكه نيروهاي نظامي اسرائيل بتوانند بسيج شده و در موقعيت قرار گيرند، اعراب حمله كنند.
جنگ سي‌وسه روزه‌ي لبنان (جنگ دوم لبنان)
رژيم اشغال‌گر قدس، جنگ دوم لبنان را (12 ژولاي تا 14 آگوست) بر اساس برآوردهاي كاملا ضعيف اطلاعات تاكتيكي آغاز نمود. كميسيون وينوگراد كه تحقيقات رسمي درباره‌ي جنگ را بر عهده داشت، (لازم به ذكر است تنها دو صفحه از كل گزارش به موضوع عمل‌كرد اطلاعات در جنگ اختصاص داشت) اين‌گونه بيان مي‌كند كه " در سال‌هاي قبل از جنگ، امان تصويري جامع، قابل اعتماد و صحيح از حزب‌الله براي مصرف‌كنندگان سياسي و نظامي فراهم كرده بود." اين در حالي است كه در ادامه‌ي گزارش چنين نتيجه‌گيري مي‌نمايد، "در سطح تاكتيكي، تصوير اطلاعات از شفافيت كافي برخوردار نبوده و شكاف‌هاي آشكاري را به نمايش مي‌گذارد."
در نگاهي كلي به ناكامي‌هاي اطلاعاتي رژيم اشغال‌گر قدس مي‌بينيم كه ناكامي جامعه‌ي اطلاعاتي اسرائيل و در راس آن امان در جنگ سي‌و‌سه روزه با ديگر ناكامي‌هاي اطلاعاتي به وقوع پيوسته در جنگ‌هاي اين رژيم متفاوت است. براي مثال در جنگ شش‌روزه، امان در برآورد صحيح وقوع جنگ ناكام ماند اما قادر شد اطلاعات كارآمدي براي غلبه بر نيروهاي نظامي سه كشور عربي فراهم آورد. در جنگ رمضان (يوم كيپور)، امان به طور كلي از قصد سوريه و مصر در حمله به اسرائيل بي‌اطلاع بود و دچار ناكامي اطلاعاتي بزرگي شد اما با همكاري موساد توانست از وقوع يك شگفتي اطلاعاتي تمام عيار جلوگيري كند. هم‌چنين امان از پيش‌بيني قيام انتفاضه‌ي اول بكلي ناتوان نشان داد و نقش «ياسر» را در قيام دوم انتفاضه بيش از اندازه برآورد نموده بود.
اما جنگ سي‌وسه روزه مسيري متفاوت را پيش گرفت. جمع‌آوري اطلاعاتي امان از تسليحات موشكي بردكوتاه حزب‌الله آن‌چنان ناكافي بود كه نتوانست مانعِ حملات موشكي حزب‌الله شود. هم‌چنين با آن‌كه عزم حزب‌الله جهت آزادسازي نيروهاي خود كه در بند رژيم اشغال‌گر قدس اسير بودند، كاملا مشخص بود و از اكتبر 2005 نيز حزب‌الله دو مرتبه براي تحقق خواسته‌ي به حق خود اقدام عملي نموده بود، اما امان قادر نشد زمان و مكان تلاش بعدي حزب‌الله را تعيين نمايد. (لازم به ذكر است رييس وقت امان، «آهارون زيوي فركاش» طي نامه‌اي به نخست‌وزير وقت، «آريل شارون» و رونوشت به وزير دفاع و رييس ستاد مشترك، احتمال افزايش درگيري در مرزهاي جنوبي لبنان در سال 2006 را اعلام نموده بود و پيش‌نهاد كرده بود كه تمهيدات بازدارندگي در اين مناطق براي جلوگيري از ربايش توسط حزب‌الله افزايش يابد.)
امان و نيروي هوايي اسرائيل در طي شش‌سال از زمان عقب‌نشيني از لبنان تا جنگ سي‌و‌سه روزه، اقدام گسترده‌اي براي شناسايي سايت‌هاي موشكي حزب‌الله به انجام رسانده بودند كه فعاليت‌هاي‌شان در 12 و 13 ژولاي طي عملياتي 34 دقيقه‌اي معروف به " وزن مخصوص[4]" به نتيجه نشست. اسرائيل ادعا كرد كه طي اين عمليات، تسليحات استراتژيك حزب‌الله از كار افتاده و نتيجه‌ي فعاليت‌هاي اطلاعاتي جامعه‌ي اطلاعاتي اسرائيل به موفقيت انجاميده است. يك مقام ارشد آمريكايي كه از نزديك جنگ را دنبال مي‌كرد، برآورد نمود كه "در سه‌روز اول نبرد، نيروي هوايي اسرائيل تنها هفت‌درصد از تسليحات حزب‌الله را از بين برد." (Crooke and Perry,12 October 2006) در جمع‌آوري سايت‌هاي موشكي حزب‌الله، موساد نقش خود را به خوبي بازي نمود اما برآوردهاي عملياتي امان ضعيف بود.
امان هيچ‌گونه اطلاعاتي درباره‌ي احتمال استفاده‌ي حزب‌الله از موشك‌هاي سي ـ 802 چيني ضد كشتي در اختيار نداشت. در آوريل سال 2003، يك مقام تحليل‌گر اطلاعاتي به افسران اطلاعاتي نيروي دريايي هشدار داد كه حزب‌الله ممكن است از اين نوع موشك بهره‌برداري كند اما هيچ فعاليتي براي كسب اطلاعات تكميلي صورت نگرفت. برآوردهاي نيروي دريايي هيچ اشاره‌اي به موضوع ننمود. اين قصور اطلاعاتي باعث شد تا در جريان جنگ، ناوچه‌ي اسرائيلي هنيث[5] در 16 كيلومتري ساحل لبنان با موشك مذكور مورد حمله قرار گيرد.
از مهم‌ترين ناكامي‌هاي ديگر جامعه‌ي اطلاعاتي اسرائيل در جنگ سي و سه روزه، عدم توانايي در نفوذ به سيستم فرماندهي و كنترل حزب‌الله است كه بنا به اعتقاد «باري جوزف» مهم‌ترين دليل ناكامي در ترور رهبران آن است. (2) ليكن با تمام تجربيات اسرائيل، هيچ مقام ارشدي از حزب‌الله در جنگ هدف قرار نگرفت.
امان به دليل عدم توانايي در جمع آوري انساني در لبنان نتوانست تاسيسات حزب‌الله كه براي مقابله با اسرائيل تعبيه شده بود نظير موانع و ميادين مين و... را به دقت شناسايي كند لذا نيروهاي زميني اسرائيل از اطلاعات لازم محروم ماند. برخي نقشه‌هاي تهيه‌شده از لبنان به دليل تقليل بودجه به سال‌هاي 2002 باز مي‌گشت و به‌روز شده نبود. «ايلان» افسر اطلاعاتي گردان جولان كه يكي از مهم‌ترين نيروهاي نظامي اسرائيل است اين‌گونه عنوان مي‌كند:"هيچ‌ اطلاعي از تحرك حزب‌الله در دست نداشتيم. در هر مرحله، اطلاعاتي كه دريافت مي‌كرديم، به‌روز نبود و از جزييات كافي برخوردار نبود."
هم‌چنين ويژگي‌هاي حزب‌الله كه خارج از بحث است از مهم‌ترين مواردي است كه مي‌توان آن را باعث ناكام‌نهادن فعاليت‌ها و برآوردهاي اطلاعاتي اسرائيل دانست از جمله رعايت حيطه‌بندي، رعايت امنيت ارتباطات و... (3) به طور كلي ناكامي اطلاعاتي امان در جنگ سي‌وسه روزه‌ي لبنان را مي‌توان در ضعف جمع‌آوري انساني واحد 504، اطلاعات تاكتيكي سطح پايين و ناكافي و ناكارامدبودن ارتباط ميان افسران اطلاعاتي، مصرف‌كنندگان و عدم درك عميق از حزب‌الله دانست.
امان
ساختار معاونت اطلاعات نظامي (امان)
 
 
 
منبع: Kahana, 2006, p 337
امان به جمع‌آوري اخبار درباره‌ي ارتش‌هاي عربي مي‌پردازد و وظيفه‌ي برآورد اطلاعاتي به منظور هشدار به‌هنگام از وقوع جنگ است. همان‌گونه كه اشاره شد، در هنگام تاسيس اين سازمان مسووليت ضد جاسوسي را نيز بر عهده داشته كه اين وظايف امروزه به شين بث انتقال يافته است. دو بخش مهم و اصلي امان عبارتنداز دپارتمان جمع‌آوري و بخش تحقيق.
امروزه ساختار جامعه‌ي اطلاعاتي اسرائيل به شرح زير است:

 


منبع: Kahana,2006,P.335
موساد: سرويس اطلاعات مخفي اسرائيل[6]
ادبيات و انتشارات (جنگ رواني)
دبيران جنگي و مفقودين
تسليحات غيرمتعارف
فعاليت‌هاي خراب‌كارانه‌‌ي خصمانه
تبادل با اطلاعات نظامي
گروه‌هاي پنهان در كشورهاي پايه
كيدون
 
ماموران مستقردركشورهاي هدف
 


موساد سازماني غيرنظامي است. گرچه برخي از پرسنل آن در نيروهاي نظامي يا اطلاعات نظامي خدمت مي‌كرده اند ليكن در اين سازمان از رتبه‌هاي نظامي برخوردار نمي‌باشند. تخمين زده مي‌شود كه تعداد كاركنان اين سازمان حدود 1200 تا 2000 نفر باشد. موساد داراي چندين واحد اصلي است كه مقر آن در تل‌آويو آست.
تسومت[7] بزرگ‌ترين واحد موساد است كه وظيفه‌ي جمع‌آوري اخبار اطلاعاتي را برعهده دارد.
نويوث[8] كه در گذشته با نام كوشت[9] شناخته مي‌شد، وظيفه‌ي جمع‌آوري اطلاعات از طريق ورود، تعقيب خياباني، تجهيزات شنود و ديگر روش‌هاي پنهان را برعهده دارد.
بخش عمليات ويژه، متسادا[10] ناميده مي‌شود كه در گذشته قيصر[11] نام داشت. اين بخش هدايت فعاليت‌هاي خراب‌كارانه و عمليات‌هاي شبه نظامي را به انجام مي‌رساند.
بخش بسيار محرمانه موساد كيدون (بايونت)[12] نام دارد كه ترورهايي را كه كميته‌ي ايكس به رياست نخست‌وزير تصويب مي‌نمايد به مرحله اجرا مي‌گذارد.
شاخه اطلاعات[13]مسووليت فعاليت‌هاي مطبوعاتي را برعهده دارد و وظيفه‌ي آنجنگ رواني است كه از طريق عمليات تبليغاتي و فريب به انجام مي‌رسد. اين بخش هم‌چنين مسووليت جمع‌آوري اخبار از اسيران جنگي و مفقودين، تسليحات غيرمتعارف و فعاليت‌هاي خراب‌كاري متخاصمين را برعهده دارد.
دپارتمان اقدام سياسي و تبادل كه به تول[14] شناخته مي‌شود، فعاليت‌هاي سياسي و تبادل سرويس‌هاي اطلاعاتي دوست و مليت‌هايي كه از ارتباطات سياسي معمولي با اسرائيل برخوردار نيستند را سامان مي‌دهد.
تسافريريم[15] بخش منحصر به فردي در موساد است كه به مقولات مرتبط با حفظ امنيت يهوديان مستقر در كشورهاي مختلف جهان مي‌پردازد. اين بخش همان واحدي است كه عمليات موسي و سليمان را براي انتقال يهوديان اتيوپيايي به فلسطين اشغالي سامان داد. تسافريريم در دهه 1950 و 1960 اقدام به تاسيس گروه‌هاي نظامي در داخل جوامع يهودي خارج از اسرائيل به ويژه مغرب با نام ميسگريت (چارچوب)[16] نمود.
واحد‌هاي نام‌برده شده در بالا زير نظر قائم مقام موساد فعاليت مي‌نمايند. واحد پشتيباني و نيروي انساني[17] مسوول واحدهاي زير است:
·         شاخه‌ي آموزش
·         اداري‌ـ‌مالي
·         فن‌آوري و تجهيزات جاسوسي
·         تحقيقات
·         حفاظت
موساد به عنوان يكي از سرويس‌هاي برتر جهان در زمينه‌ي تكنولوژي برتر الكترونيكي به شمار مي‌رود. اين سازمان از ابر كامپيوترهاي پايگاه داده‌هاي معروف به پروميس[18] كه قادر به ذخيره‌سازي و بازيابي اطلاعات بسيار زيادي است، برخوردار است. اين فن‌آوري حتي از سوي موساد به جوامع اطلاعاتي كشورهاي غربي فروخته شده است. افسران اطلاعاتي موساد كه مشابه افسران هادي در سيا به شمار مي‌روند، كاتسا
[19] ناميده مي‌شوند.


سازمان امنيت رژيم صهيونيستي (شروت بيتاهون كلالي، شاباك يا شين بث[20]
 
 دفتر تبادل (ناتيو)
ناتيو كه همواره عضوي از جامعه اطلاعاتي با نام پوششي دفتر تبادل بوده است، امروزه به دليل تغييرات كلي با اين سوال مواجه است كه آيا لزومي به وجودش مي‌باشد؟
ناتيو در اوج كاري خود داراي حدود 500 پرسنل بود كه از مقرهاي اين سازمان در تل آويو و سفارت‌خانه‌ها در بلوك شرق و كنسول‌گري‌هاي مستقر در غرب، فعاليت‌هايش را دنبال مي‌كرد. واضح است كه ديگر نيازي به عمليات در اين مقياس ضروري نمي‌باشد. درحال حاضر عده‌اي از نخست‌وزيران و مقامات ارشد دولتي اسرائيل سوال فوق را مطرح مي‌نمايند. در دهه‌ي 1990 سه كميته جهت بررسي آينده‌ي ناتيو تشكيل شد. در ژولاي 200 «ايهود باراك»، نخست‌وزير وقت به «دني ياتوم»[21] رييس‌وقت موساد دستور داد تا بر ناتيو نظارت نمايد. موساد دريافت كه واحد تحقيق و اطلاعات ناتيو بايستي منحل گردد كه اين كار به انجام رسيد. در اوايل دهه 2000 بحث درباره‌ي موجوديت ناتيو به كميته‌ي چهارم واگذار شد. در اين كميته پيشنهاد گرديد كه اين سازمان محدود شده ولي منحل نگردد. به نظر مي‌رسد كه مديران دولتي مرگي مشمول زمان را براي ناتيو در نظر دارند. رژيم اسرائيل به مرور بودجه‌ي سالانه‌ي ناتيو را تقليل داده و بخش‌هايي از وظايف آن را به ديگر بدنه‌هاي دولتي واگذار مي‌نمايند. مطابق با يك رويكرد، ناتيو صرفا بايستي به عنوان يك مركز فرهنگي به فعاليت خود ادامه دهد.
 
مديريت حفاظت از تاسيسات دفاعي (ملماب) [22]
برخي ادعا مي‌كنند كه اين سازمان در سال 1974 تاسيس شده است. مطابق با مداركي كه اخيرا توسط وزارت دفاع اسرائيل منتشر شده است، ملماب در دهه‌ي 1960 به عنوان بخشي از دفتر تبادل علمي (لاكام) تشكيل شد. اين سازمان به خاطر سري‌بودن در مطبوعات اسرائيل تنها با "Y" از آن ياد مي‌شود.
ملماب، ظاهرا مسوول حفاظت فيزيكي وزارت دفاع و تاسيسات آن از جمله تاسيسات هسته‌اي ديمونا است. هم‌چنين اين سازمان وظيفه‌ي جلوگيري از نشت اخبار سازمان‌هاي امنيتي اسرائيل از جمله موساد و شين بث را دارد. ملماب به همراه پشتيباني امنيتي (سيوا بيثوني يا سيبات)[23] در وزارت دفاع به طور نزديكي بر كارخانجات تسليحاتي اسرائيل نظارت مي‌كنند كه هدف آن دست‌يابي به فروش هرچه بيش‌تر تسليحات مي‌باشد. هدف از اين نظارت، كاهش خطرات احتمالي توزيع بيش از حد فن‌آوري تسليحاتي اسرائيل در اقصي نقاط جهان مي‌باشد.
اولين رييس ملماب، «قيم كارمون»[24] بود. در آن زمان‌كه ملماب واحد كوچكي در شين بث به حساب مي آمد، فرامين خود را از روساي اين سازمان دريافت مي‌كرد.در اواسط دهه‌ي 80 و قصور اين سازمان در جلوگيري از نشت اخبار توسط «مردخاي وانونو»، يك كميته‌ي تحقيق داخلي مشترك توسط شين‌بث و ملماب وظيفه‌ي بررسي موضوع را عهده‌دار شده بود و هيچ‌كس را مقصر مستقيم ماجرا ندانست. اين كميته «يهيل هورو»[25] را به عنوان رييس جديد ملماب معرفي نمود. در اوايل دهه 1980 پيش از ماجراي ونونو، «كارمون» به عنوان مسوول ملماب، سيبات و لاكام شناخته مي‌شد. اما هنگامي‌كه «هورو» در سال 1986 يا 1987 به رياست ملماب منصوب شد، «كارمون» به دلايل پزشكي از منصب خود استعفا نمود. «هورو»، سازمان ملماب را به سازماني بزرگ با اختيارات گسترده بدل نمود. در اين زمان تعداد پرسنل حفاظتي ملماب در تاسيسات و صنايع دفاعي به يك هزار نفر افزايش يافت.
«هورو» شخصا خود به بررسي كيس‌هاي نشت اخبار امنيتي به شدت حساس مي‌پردازد. او «آونر كوهن»، تاريخ‌نويس اسرئيلي و نويسنده‌ي كتاب "اسرائيل و بمب" را به جهت منابعي كه در نوشتن كتاب خود به كار گرفته بود مورد بازجويي قرار داد. در سال 2001، «اسحاق ياكوف»[26] رييس اسبق تحقيق و توسعه‌ي دفاعي اسرائيل به خاطر نوشتن خاطرات خود توسط ملماب به صورت محرمانه دستگير و مورد بازجويي قرار گرفت. ملماب به طور آشكار با انتشار هرگونه مطلبي در خصوص برنامه‌هاي هسته‌اي اسرائيل كه مورد سانسور قرار نگرفته باشد، مخالفت مي‌ورزد.
با تمام اختيارات و قدرت وسيعي كه ملماب كماكان در اختيار دارد، اين سازمان اطلاعاتي برخلاف موساد و شين بث، يك سازمان مستقل به حساب نمي‌آيد. «ديويد اوري»[27] مديركل اسبق وزارت دفاع اسرائيل كه مسووليت ملماب را زماني برعهده داشته، ادعا مي‌كند كه ملماب يك سازمان اطلاعاتي به شمار نمي‌رود زيرا اين سازمان فعاليتي در زمينه‌ي جمع‌آوري اطلاعات ندارد. «هورو» تاكنون چندين بار با سازمان‌هاي اطلاعاتي اسرائيل خصوصا شين بث دچار چالش شده است. اين چالش عمدتا در اين خصوص روي مي‌دهد كه قانون اسرائيل هيچ حقي به ملماب براي انجام بازجويي نداده است. اين وظيفه تنها در حيطه‌ي پليس و شين بث مي‌باشد. در پاسخ به اين سوال، ملماب ادعا مي‌كند كه تنها به عنوان بررسي مقدماتي، فعاليت‌هايي از اين دست را به انجام مي‌رساند كه بازجويي محسوب نمي‌شود. اين سازمان و رييس آن كماكان مخفي باقي مانده است.
 
)مركز تحقيقات سياسي (ماماد[28]
همان‌گونه كه گفته شد، به دنبال اعلام موجوديت رژيم اشغال‌گر قدس، بخش سياسي وزارت امورخارجه شكل گرفت. اولين مدير اين بخش «بوريس گوريل» بود كسي‌كه بخش فوق سري هكر2 را به منظور جاسوسي و تبليغات در كشورهاي عربي به وجود آورد. بخش سياسي وزارت امورخارجه، مسوول شاخه‌ي عمليات به نام داآت[29] (دانش) معروف بود. «آشر بن ناتان» به عنوان رييس داآت در ايستگاه پاريس مستقر مي‌شود. اغلب نيروهاي ستادي و بخش عمليات اين واحد در اروپا مستقر بودند.
به دنبال تاسيس موساد، دپارتمان سياسي به سوي انحلال رفته و هكر2 به واحد 131 در امان تبديل مي‌شود. در آوريل سال 1951، مديريت اطلاعات خارجي[30] موساد مسووليت‌هاي داآت را برعهده مي‌گيرد و «حيم ياري»[31] مدير آن مي‌شود. به دنبال اين تغييرات، «گوريل» از مقام خود استعفا مي‌دهد.
پس از جنگ يوم كيپور و به دنبال پيشنهادات كميسيون آگرانات، يك واحد تحقيقي كوچك در وزارت امورخارجه به منظور توليد برآوردهاي اطلاعاتي استراتژيكي و سياسي مستقل تاسيس مي‌شود. وزير امور خارجه وقت «ايگال آلون»[32] تمايل داشت تا اين مركز را به يك دستگاه سياسي مهم كه بازيگر شاخص در تصميم‌گيري‌هاي مرتبط با امور خارجه باشد، تبديل كند. اولين حركت «آلون» تغيير نام بخش به مركز تحقيات و طرح‌ريزي سياسي[33] بود. وظيفه‌ي اين مركز عبارت بود از، تحقيق و برآورد وقايعي كه در خاورميانه و جهان به وقوع مي‌پيوندد و مشاوره به وزير امور خارجه و دولت اسرائيل در سياست خارجي. مقصود آن بود كه اين مركز محور كاري را در ستاد وزارت امور خارجه برعهده داشته باشد. پرسنل اين مركز به 120 نفر رسيد كه اغلب آنان داراي سوابق اطلاعات نظامي بودند. هنگامي‌كه «دايان» در زمان نخست‌وزيري «مناخين بگين» به وزارت امور خارجه منصوب شد، رييس اين مركز، «يهوشوآ راويو»[34] از سمت خود استعفا داد و «دايان» كلمه‌ي طرح‌ريزي را از نام اين مركز حذف كرد. «موشه دايان» كه اعتقادي به اين مركز نداشت، تعداد پرسنل اين مركز را در دو ماه به كمتر از 80 نفر تقليل داد. كارشناسان اين مركز به جلسات محرمانه‌اي كه توسط وزير امورخارجه تشكيل مي‌شد، دعوت نمي‌شدند. سابقه‌ي نظامي «دايان» به وي آموخته بود كه او با امان و موساد همكاري نمايد و لذا نيازي به وجود سرويس اطلاعاتي درون وزارت امورخارجه نمي‌باشد. «دايان» براي كاهش فشار سوالات درباره‌ي مسووليت‌هاي غيرعملياتي مركز، ژنرال «آهارون ياريو» را به رياست كميته‌ي شرح وظايف مركز تحقيقات سياسي منصوب كرد. او هم‌چنين به كميته اعلام نمود كه مايل نيست مركز در تمامي طرح‌ريزي‌ها مشاركت داشته باشد. كميته پس از نتيجه‌گيري چنين تصريح مي‌كند كه مركز تحقيقات سياسي، وظايف ستادي مهمي (برخلاف توقعات وزير) برعهده داشته است اما چنان‌چه وزير علاقه‌اي به وجود اين مركز ندارد، نيازي به وجود آن نيست.
امان و موساد با مركز تحقيقات سياسي مخالف بوده‌اند و مطالب اطلاعاتي خامي را به آن ارسال نمي‌كردند. لذا مركز قادر نبود تا بخش اطلاعاتي مهمي به شمار رود با اين حال و با توجه به بودجه‌ي كم‌تر، قادر بود برخي مواقع برآوردهايي به مراتب بهتر توليد كند. براي مثال، امان برآورد نموده بود كه برادر «شاه حسين» به جاي وي به اريكه‌ي قدرت تكيه خواهد زد درحالي‌كه مركز تحقيات سياسي به درستي جانشيني يكي از پسرهايش را ارزيابي نموده بود.
امروزه مركز تحقيقات سياسي متشكل از ده بخش و ناظر بر حوادث، پيشرفت‌ها و فرايندهاي سياسي اساسا با تمركز بر خاورميانه مي‌باشد. وظايف اصلي مركز شامل جمع‌آوري، تحليل و برآورد اخبار سياسي و راهنما براي ماموريت‌‌هاي اسرائيل در جهان مي‌باشد. هم‌چنين همكاري با شبكه‌ي اخبار سياسي در اسرائيل و ماوراي بحار با كارشناسان موضوعات خاورميانه اين مركز از ديگر وظايف آن است.
با آن‌كه مركز تحقيقات سياسي خود را به عنوان واحدي كه قادر است برآوردهاي اطلاعاتي قابل قبولي در موضوعات سياسي بين‌المللي معرفي كند با اين حال «ايهود باراك» در زمان وزارت امورخارجه‌ي خود، برآوردهاي امان را به برآوردهاي اين واحد ترجيح مي‌داد. مركز تحقيقات سياسي عموما به عنوان اتاق انتظار ديپلمات‌هايي كه دوران ماموريت آنان به اتمام رسيده و منتظر جايگاه جديد مي‌باشند، در نظر گرفته مي‌شود.
روساي سرويس‌هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي
روساي موساد
1951-1952     Reuven Shiloah
1952-1963     Isser Harel
1963-1968     Meir Amit
1968-1974     Zvi Zamir
1974-1982    Yitzhak Hofi
1982-1990     Nahum Admoni
1990-1996     Shabtai Shavit
1996-1998    Danny Yatom
1998-2003      Efraim Halevy
2003-                   Meir Dagan
روساي شين‌بث
 
1948-1952      Isser Harel
1952-1953      Izi Doroth
1953-1963    Amos Manor
1964-1974    Yosef Harmelin
1974-1981      Avraham Ahituv
1981-1986      Avraham Shalom
1986-1988    Yosef Harmelin
1988-1994      Yaakov Peri
1994-1996      Carmi Gillon
1996-2000      Ami Ayalon
2000-2005    Avi Dichter
2005--         Yuval Diskin
 
روساي امان
 
1948-1949   Lieutenant Colonel Isser Be'eri
1949-1950   Colonel Chaim Herzog
1950-1955   Colonel Binyamin Gibli
1955-1959   Major General Yehoshafat Harkabi
1959-1962   Major General Chaim Herzog
1962-1963  Major General Meir Amit
1964-1972   Major General Aharon Yariv
1972-1974   Major General Eliyahu (Eli) Zeira
1974-1978   Major General Shlomo Gazit
1979-1983   Major General Yehoshua Saguy
1983-1985   Major General Ehud Barak
1986-1991   Major General Amnon Lipkin-Shahak
1991-1995   Major General Uri Sagie
1995-1998   Major General Moshe Ya'alon
1998-2001   Major General Amos Maika
2002-2005 Major General Aharon Ze' evi - Farkash
2006-         Major General Amos Yadlin

نویسنده: امیر ׀ تاریخ: جمعه 2 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

سازمان های اطلاعاتی اسرائیل2

سازمان های اطلاعاتی اسرائیل(قسمت دوم)

پرونده:Mossad seal.png

مقدمه


      شناخت سازمان‏هاي جاسوسي و مطالعه در تاريخچه، اهداف و عمل‏كرد آن‏ها و هم‏چنين‏‏‏ آشنايي با اسرار، شگردها و روش‏هاي جاسوسي ‏آن‏ها ‏براي هر كشور و نظام سياسي اهميت ويژه‏اي دارد، زيرا اصولاً استقلال و ثبات سياسي هر كشور به مقياس وسيعي به ميزان و كميت فعاليت اين سازمان‏ها بستگي دارد. سازمان‏هايي كه به صورت دولت‏هاي نامرئي در تمام تحولات و حوادث و آشوب‏هاي سياسي بزرگ و كوچك جهان دخالت دارند.
يك سازمان جاسوسي، به همان اندازه كه مي‏تواند در تحكيم موقعيت يك كشور و حفظ ثبات سياسي و اجتماعي و اقتصادي آن ايفاي نقش كند و عامل بقا و دوام آن در تمام زمينه‏ها ‏گردد، به همان اندازه مي‏تواند وسيله مناسبي براي نابود ساختن يك حكومت گردد.
هرگز اتفاق نيفتاده است كه ملتي قبل از ايجاد دولت خود، سرويس‏هاي اطلاعاتي‏اش را راه‏اندازي كند، اما اسرائيل اين كار را كرد و هيچ دولتي مثل دولت اسرائيل وارد كار اطلاعاتي نگرديده است. ملت اسرائيل، تاريخ خود را در كنار كار جاسوسي بنا و تأسيس كرده است. سرويس‏هاي اطلاعاتي شان چه در گذشته و چه در حال حاضر وسيله‏اي بوده است براي رسيدن به اهداف نامشروعشان. خود صهيونيسم براساس كار جاسوسي، هويت يافته و رشد و نمو پيدا كرده است. هنگامي كه مقرر شد دولت يهود تأسيس شود يهوديان با استفاده از شگردهاي جاسوسي به ايجاد دولت خود اقدام كردند.
با توجه به اين‏كه‏ در خصوص بررسي سرويس‏هاي اطلاعاتي اسرائيل، تا كنون تمركز اصلي بر سرويس موساد بوده است و عموماً به ديگر سرويس‏هاي فعال اين رژيم كه گاهاً نقشي بسيار حائز اهميت را براي صهيونيسم بين الملل ايفا مي‏نمايند، كم‏تر‏ پرداخته شده است؛ لذا در اين اندك مجال به صورت گذرا شمه‏اي كلي درباره اين سرويس‏ها ‏بيان مي‏نماييم تا شايد فتح بابي باشد براي مطالعه و مداقه بيش‏تر‏ بر هريك از ‏آن‏ها ‏به صورت مفصل و جامع. فصل اول مقاله حاضر به اين موضوع اختصاص داده شده است. در فصل دوم به منظور كاربردي نمودن موضوع، به روش‏هاي عملياتي سازمان‏هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي مي‏پردازيم. به اميد نابودي رژيم صهيونيستي...

فصل اول: معرفي سرويس‏هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي

1موساد :

        سازمان جاسوسي اسرائيل توسط رژيمي به‏وجود آمده است كه با هيچ‏يك از خصوصيات اقتصادي، سياسي، اجتماعي، فرهنگي و نظامي محيط اطراف خود قابل تطبيق نيست و اسرائيل در منطقه خود صددرصد بيگانه است اما اين بيگانگي و غربت كه قاعدتاً براي هر نظام سياسي، يك عامل منفي و بازدارنده تلقي مي‏شود، هيچ‏گاه مانع روند رو به رشد و حركت فراگير موساد نشده است.
موساد يا سازمان زيرزميني يهود، نام اختصاري يك عبارت 5 كلمه‏اي عبري است. موساد در حقيقت شكل تكامل يافته پليس مخفي اسرائيل و نتيجه ادغام و تركيب سازمان‏هاي مخفي و پراكنده‏اي ‏است كه از ده‏ها سال پيش و اوائل جنگ جهاني دوم به نفع يهوديان و برعليه مخالفان اين نژاد فعاليت مي‏كرده‏اند.‏
به‏وسيله‏ هاگانا يك سازمان سريِ ويژه تشكيل شد كه دفتر اطلاعات موسوم به « شي» نام گرفت.  در سال 1937 نيز هاگانا سازمان         « موساد لياليفي بيت» به معني «دفتر مهاجرت» را تشكيل داد. اين نخستين اسم اين سازمان بود.
سازمان اطلاعات اسرائيل در سال 1951 وقتي كه براي اولين بار به صورت رسمي اعلام موجوديت كرد، اين اسم را به يدك كشيد و شبكه‏هاي جاسوسي آن نيز از آن زمان موساد ناميده مي‏شوند.
با توجه به تعدد سازمان‏هاي جاسوسي رژيم صهيونيستي، رهبري اين رژيم تصميم گرفت كه سازمان ويژه‏اي ‏براي هماهنگي ميان فعاليت‏هاي اين سازمان‏ها ‏تأسيس كند. اين سازمان « دژ مستحكم براي خدمت به اسرائيل» نام گرفت و مسئوليت تأسيس آن به  روفين شيلواح واگذار شد. نامبرده كسي بود كه پس از تشكيل موساد، رسماً رياست آن را عهده دار شد.
با توجه به گزارشي كه در سال 1996 منتشر شد، شمار كاركنان موساد به 1200 تا 1500 نفر از جمله 500 افسر مي‏رسيد و هركدام از آن‏ها در سن 52 سالگي بازنشسته مي‏شدند. موساد شبكه گسترده‏اي ‏از مزدوران در سراسر دنيا در اختيار دارد و هم اكنون بيش از 35 هزار عضو(20 هزار كارمند و بقيه موقتي) دارد.
از جمله عمليات هاي موساد مي توان به اين موارد اشاره كرد:

        ربايش مسئول نازي سابق به نام «آدولف إيخمان» از آرژانتين. اين عمليات سال 1960 رخ داد. او را به اسرائيل منتقل كردند و پس از محاكمه اعدام گرديد. موساد توانست رهبر سازمان سپتامبر سياه را ترور نمايد. كما اين‏كه‏ اين سرويس، رهبر جنبش اسلامي به نام فتحي شقاقي را نيز در اكتبر 1995 در مالتا ترور كرد. اين عمليات‏ها ‏از جمله عمليات‏هايي ‏است كه به عنوان موفقيت در پرونده موساد ثبت و ضبط گرديده است.
موساد داراي چند شاخه اصلي است كه هركدام از آن‏ها مأموريت خاصي دارد. مي‏توان گفت كه مأموريت اين شاخه‏ها ‏به ترتيب ذيل است:
- جمع آوري اطلاعات
- دسته بندي داده‏ها
- بررسي و ارزيابي اين اطلاعات
- نظارت و جاسوسي
- عضوگيري و اجراي عمليات در خارج از فلسطين از جمله قتل و تصفيه مخالفان
- بخش ويژه فيلم برداري، جعل، رمزيابي و دستگاه‏هاي ارتباطي
- بخش ويژه آموزش و برنامه ريزي و افزايش كارايي كاركنان موساد
- بخش ضداطلاعات و نفوذ نيروهاي غيرخودي

- بخش عمليات:

           بخش عمليات، مهم‏ترين ‏ شاخه موساد محسوب مي‏شود و ماموريت آن سازمان‏دهي فعاليت جاسوسان و مزدوران اين سازمان در گوشه و كنار جهان است.
هم‏چنين‏‏‏ يكي نيروي خارجي ديگر موسوم به « عل» به معني عالي رتبه وجود دارد كه كار آن جمع‏آوري اطلاعاتي از داخل آمريكا درباره كشورهاي عربي است و سفرها و ديدارهاي هيأت‏هاي سياسي را كنترل مي‏كند.
مهم‏ترين ‏و خطرناك‏ترين اين يگان‏ها؛ ‏يگان « دوفدوفان» است. اين يگان آموزش‏هاي نظامي و رواني مخصوصي مي‏بينند و اعضاي آن به قاتلاني حرفه‏اي ‏كه كشتار و قتل نزد آنان بسيار آسان و مثل آب خوردن است، تبديل مي‏شوند.
موساد داراي يك كميته ديگر موسوم به « وادات» است كه كار آن هماهنگي سري با خارج و داخل اسرائيل مي‏باشد و به‏صورت هفتگي نشستي برگزار مي‏كند. رئيس وادات همان رئيس موساد است كه همكارانش او را مامون صدا مي‏كنند. اما اعضاي كميته وادات عبارتند از:
- مدير سازمان اطلاعات نظامي موسوم به « امان»
- مدير سازمان اطلاعات داخلي « شين بت»
- مدير سازمان امنيت عمومي « شاباك»
- مدير مركز مطالعات و برنامه ريزي وزارت امور خارجه(اين مركز در زمينه جاسوسي سياسي يا ديپلماتيك تخصص دارد).
- مدير بخش عمليات ويژه پليس موسوم به « ماتام»
- مشاوران خصوصي نخست وزير در امور سياسي، نظامي، امنيتي و مبارزه با تروريسم
2- شين بت(شاباك) :

         هنگام تأسيس دولت عبري تعداد مأموران اطلاعاتي و امنيتي آن 184 نفر بود. اين افراد در آن زمان به دستور مقامات نظامي، يك يگان نظامي موسوم به « شين بت» وابسته به رژيم صهيونيستي تشكيل دادند. شين بت خلاصه كلمه « خدمت به امنيت» است.  «يسر هرئيل» از زمان شكل گيري اين سازمان تا سال 1952 رئيس آن بود. نامبرده بعدها به رياست موساد هم رسيد.
شين بت در دهه اول شكل گيري رژيم صهيونيستي مراقب تحركات دشمنان حزب كار كه تا سال1977 بر اسرائيل حكموت مي‏كرد، بود. حزب كار در اين سال‏هاي طولاني توانست شين بت را به يك سازمان اسطوره‏اي ‏براي حمايت از رژيم صهيونيستي در مقابل توطئه‏هاي داخلي و جاسوسان شوروي و فدائيان عرب كه با پشت سر گذاشتن سيم‏هاي خاردار وارد سرزمين‏هاي اشغالي مي‏شدند، تبديل كند.
فعاليت‏هاي شين بت كاملاً سري بود و حتي مردم اسم رئيس آن را هم نمي‏‏‏‏دانستند و سال‏ها ‏تحت نظارت و مسئوليت‏‏‏ دفتر نخست وزير فعاليت مي‏كرد.
كلمه شين بت اندك اندك خود را به شاباك تغيير داد. شاباك به معني امنيت عمومي يا شين بت عمومي است. بعد از رسوايي مأموران شاباك در پرونده « اتوبوس 300» در سال 1986 ، «آبراهام شالوم» رئيس آن استعفا داد.

3- يگان عرب نماها :

        اولين عرب نماي عضو ارتش صهيونيستي « يسرائيل عبدو بن ‏يهودا» نام داشت كه در ژوئن 1999 فوت كرد. وي پدر عرب نماها خوانده مي‏شد. فعاليت‏هاي وي در فلسطين در جريان جنگ 1948 آغاز شد و يگان عرب نماها را فرماندهي نمود.
اين يگان هم‏چنان به قوت خود به فعاليت‏هايش ادامه مي‏دهد. قبل از اين «يوسي ميلمان» روزنامه نگار صهيونيست با انتشار گزارشي از فعاليت اين يگان در ميان عرب‏هاي اسرائيل پرده برداشت. وي در گزارش خود آورده بود كه اعضاي اين يگان در روستاهاي فلسطيني با معرفي خود به عنوان عرب زندگي و حتي با دختران فلسطيني نيز ازدواج مي‏كنند.
اسحاق رابين وزير جنگ رژيم صهيونيستي در انتفاضه اول يگان ويژه موسوم به عرب نماها را تشكيل داد. اين يگان شامل چهار بخش است:
- «دوفدوفان» براي فعاليت در كرانه باختري
- «شمشون» براي فعاليت در نوار غزه
      مهم‏ترين و خطرناك‏ترين اين يگان‏ها ‏يگان « دوفدوفان » است. اين يگان آموزش‏هاي نظامي و رواني مخصوصي مي‏بينند و اعضاي آن به قاتلاني حرفه‏اي ‏كه كشتار و قتل نزد آنان بسيار آسان و مثل آب خوردن است تبديل مي‏شوند.
اين اشخاص لباس عربي به تن مي‏كنند و در اصل دو نوع زندگي دارند: يكي زندگي طبيعي خود در ميان يهوديان و ديگري زندگي در ميان فلسطينيان و عرب‏ها. بدين وسيله بايد لباس عربي بپوشند و لهجه‏ها ‏سرودها و آداب و رسوم عرب‏ها ‏را به دقت بياموزند تا به راحتي بتوانند در درون جامعه فلسطيني نفوذ كنند و فلسطينيان آن‏ها ‏را شناسايي نكرده و حملاتشان را خنثي نكنند.
با توجه به گزارش‏هاي مختلف اسرائيل و با استناد به قرائن و شواهد موجود مهم‏ترين ماموريت و هدف اين يگان‏ها ‏فعاليت گسترده در قلب مناطق مسكوني فلسطين و تحقق اهدافي است كه عادتا يگان‏هاي نظامي قادر به دست‏يابي به آن‏ها ‏نيستند. كار اين يگان‏ها ‏شناسايي و بازداشت افراد تحت تعقيب، رهبران و فعالان انتفاضه و ترور آن‏هاست. جمع آوري اطلاعات، فتنه انگيزي بر هم زدن اوضاع از ديگر وظايف اين سازمان است.
- «گدعونيم» وابسته به يگان مرزبانان براي فعاليت گسترده در كرانه باختري
- بخش وابسته به پليس صهيونيستي و دايره فعاليت آن منطقه قدس است.

4- امان :
        يكي از نهادهاي سازمان اطلاعات اسرائيل است و از لحاظ اداري وابسته به فرماندهي ستاد مشترك ارتش صهيونيستي و تحت نظارت فرمانده اين ستاد است. اما در كل مجري تصميمات شوراي عالي امنيت ملي رژيم صهيونيستي است. به عبارت ديگر، مي‏توان گفت كه اين سازمان شبيه دايره اطلاعات نظامي و مشابه آن در ارتش‏هاي دنياست.
كلمه امان مشتق از عبارت عبري « اغاف موديعين» و معني آن «دفتر اطلاعات و امنيت» است و مخصوص امنيت نيروهاي مسلح و جمع آوري اطلاعات مهم نظامي و تاكتيكي و عملياتي درباره نيروهاي مسلح عربي و توان سياسي و اقتصادي- كه شايد بتوان براي كمك به نيروهاي نظامي و پيشبُرد اهداف در عمليات‏ها ‏از آن استفاده كرده است.
امان با تجزيه و تحليل اين معلومات و اطلاعات، نتيجه را به اطلاع مقامات عالي رتبه مي‏رساند. اين سازمان در تدوين طرح‏هاي جنگي و هماهنگي با ديگر سازمان‏ها ‏نقشي فعال دارد و از افسران اطلاعاتي مستقر در مرزها و مناطق عملياتي و افسران شناسايي- كه از وسايل و ادوات ماهواره‏اي ‏صنعتي، بي‏سيم و سيستم‏هاي الكترونيكي براي شناسايي و نظارت هوايي، دريايي، زميني استفاده مي‏كنند- اطلاعات جمع آوري مي‏كند.
اين مربوط به مرزها بود، اما اطلاعات خارجي از طريق وابسته‏هاي نظامي امان و كاركنان آن در سفارتخانه‏هاي اسرائيل در ديگر كشورها به داخل ارسال مي‏شود. هم‏چنين‏‏‏ شبكه‏هاي جاسوسي فعال در خارج از جمله سازمان اطلاعات وابسته به كشورهاي هم پيمان اسرائيل اطلاعات نظامي را جمع آوري و نتيجه فعاليت‏هاي تجسسي خود را به امان در داخل فلسطين اشغالي ارسال مي‏كنند.
امان داراي بخش‏هاي زيادي است:
- اطلاعات تاكتيكي
- اطلاعات زميني
- اطلاعات هوايي
- اطلاعات دريايي
- بخش مخصوص انجام مطالعات راهبردي در مورد ارزيابي توان سياسي و نظامي كشورهاي عربي و مواضع سياسي ‏آن‏ها
- بخش اطلاع رساني كه ارتباط تنگاتنگي با نمايندگان رسانه‏هاي خارجي (به‏ويژه خبرنگاراني كه تحولات مربوط به جنگ را پوشش مي‏دهند) در داخل اسرائيل دارد. اين بخش بر هر مطلبي كه به نقل از ارتش يا درباره ارتش صهيونيستي منتشر مي‏شود، نظارت كامل دارد.

      مهم‏ترين حادثه‏اي ‏كه در اين سازمان روي داد، پاك‏سازي نيروهاي آن و انجام اقدامات لازم براي پيشرفت سازمان به دنبال عدم پيش بيني جنگ اكتبر 1973 بود. گفتني است كه امان در گزارش‏هاي خود به هيچ وجه جنگ اكتبر 1973 را پيش بيني نكرده بود.
5- كِلمن :
         سازمان كِلمن نيز به جمع آوري اطلاعات فني و علمي مي‏پردازد كه در اواسط دهه 1960 توسط «شيمون پرز» -زماني كه وزير دفاع بود- ايجاد شد. اين سازمان، افرادي را براي جمع آوري اطلاعات درباره تحولات علمي و فني به خارج اعزام مي‏كرد و فعاليت ‏آن‏ها ‏به ويژه روي سيستم‏هاي تسليحات متمركز بود. همين سازمان، اقدام به تعيين وابسته‏هاي علمي در سفارتخانه‏هاي رژيم صهيونيستي نمود.
6- گردان لافيه :
     گردان لافيه از خطرناك‏ترين و وحشي‏ترين سازمان‏هاي جاسوسي و تروريستي اسرائيل است كه به عمليات تصفيه و ترور و بازداشت فلسطينيان دست مي‏زند. اين سازمان در مناطق مسكوني فعاليت مي‏كند و براي ترور مسئولان و رهبران مقاومت آموزش‏هاي ويژه‏اي ‏مي‏بيند.
گردان لافيه به دستور شائول موفاز رئيس سابق ستاد مشترك ارتش صهيونيستي و وزير جنگ كنوني اسرائيل و با هدف جايگزين كردن يگانهاي نظامي به جاي نيروهاي ذخيره تشكيل شد. اين اقدام در حالي صورت گرفت كه ارتش صهيونيستي مجبور به استفاده از نيروهاي احتياط به مدت 25 روز در سال شد.
منابع صهيونيستي اعلام كرده‏اند كه منطقه جنوب كوه الخليل تنها در يك سال به فعاليت 18 گردان ذخيره در آن نياز پيدا كرد ولي اين تعداد به دنبال تمديد دوران خدمت نظامي نيروهاي احتياط به دوازده يگان ذخيره كاهش يافت.
همين منابع تاكيد مي‏كنند كه ميانگين هزينه خدمت روزانه هر نظامي احتياطي 400 شيكل است و علي‏رغم كارايي و تجربه كافي نيروهاي ذخيره اما شناخت آن‏ها ‏از منطقه به اندازه نيروهاي نظامي مستقر در منطقه نيست.
اين منابع افزودند كه شيوه تشكيل اين گردان مشابه گردان‏هاي عملياتي ارتش صهيونيستي « نخشون، شمشون، دوخيفت و خروب» و گردان « نيتساح يهودا» (نظاميان وابسته به جريان مذهبي متعصب كه در اردن مستقر هستند) است كه حوزه فعاليت هميشگي ‏آن‏ها ‏اطراف شهرهاي فلسطيني مي‏باشد.
گروهبان «يهودا» فرمانده گردان لافيه مي‏گويد: از چگونگي تشكيل گردان‏هاي قبلي تجارب زيادي كسب كرديم و گردان لافيه را به عنوان گرداني پياده نظام و مخصوص اجراي عمليات‏هاي نظامي و امنيتي تشكيل داديم. اين گردان شبانگاه در ساعات خاصي كه با شرايط منطقه و ساكنان آن مناسب باشد، وارد مناطق مسكوني مي‏شود و به شكار طعمه‏هاي خود مي‏پردازد.
     فرماندهي اين گردان‏ها ‏از ميان گردان‏هاي پياده نظام ارتش اسرائيل انتخاب مي‏شود. به عنوان مثال «يهودا» فرمانده گردان، معاون فرمانده گردان 890 نيروهاي چترباز و معاونش سليم دروزي فرمانده سري گردان نخشون بود اما افسر گردان و افسران گروهان‏ها ‏از فارغ التحصيلان يگان‏هاي چترباز « ناحال» و «‏جولاني» هستند.
     ستوان يكم « آسي » فرمانده گردان « الف» مي‏گويد كه برخي نظاميان خواستار عضويت در اين گردان شده و برخي ديگر هم به اين گردان‏ها ‏انتقال يافته‏اند.‏ بايد ديگران را نيز قانع كرد كه اهميت اين گردان كم‏تر ‏ از تيپ‏هاي نظامي نيست. وي مي‏افزايد: به اطلاع ‏آن‏ها ‏رساندم كه خودم شخصاً از گردان « گرانيت » آمدم و به عضويت اين گردان جديد درآمدم چراكه مي‏دانستم فعاليت آن با فعاليت تيپ پياده نظام يكي است و تفاوتي ندارد.
7- يگان كماندويي اينترنتي اسرائيل:
     به نقل از روزنامه صهيونيستي «يديعوت آحارنوت» در پي افزايش نفوذ و هك پايگاه‏هاي اينترنتي واقعا حساس و مهم دولتي و غيردولتي در رژيم صهيونيستي، ارتش اين رژيم به تازگي يگان و واحد جديدي را براي مقابله با حملات اينترنتي تشكيل داده است تا با استفاده از فن‏آوري‏هاي جديد از خطرات اينترنتي كه مراكز حساس اسرائيل را تهديد مي‏كند جلوگيري كنند و اجازه ندهند هكرها پايگاه‏ها و سايت‏هاي اينترنتي اسرائيلي‏ها ‏را هك و به ‏آن‏ها ‏نفوذ كنند.
     ماموريت اين واحد جديد جلوگيري از امكان هك شدن سيستم‏هاي رايانه‏اي ‏اسرائيل و پايگاه‏ها ‏و سايت‏هاي اينترنتي و هم‏چنين‏‏‏ رسانه‏هاي الكترونيكي آن است و از طرف ديگر حمله و هك كردن پايگاه‏هايي ‏است كه منابع اسرائيلي از ‏آن‏ها ‏به عنوان خصم و دشمن ياد كردند و اين همان چيزي است كه باعث شد روزنامه صهيونيستي «يديعوت آحارنوت» از آن به عنوان «كماندوي اينترنتي» ياد كند.
روش‏هاي عملياتي سازمان‏هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي
1-     استراتژي‏ها :
     راهبرد سازمان‏هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي، حفظ و بقاي اين رژيم در منطقه است و روش‏هاي عملياتي سازمان‏هاي اطلاعاتي داراي يك نوع تفكر خاصي است كه به انديشه‏هاي سياسي و نظام سياسي آن برمي‏گردد. رژيم صهيونيستي از يك تفكر خاص پيروي مي‏نمايد كه حالت افراط گرايي و تهاجمي به ديگر نژادها و ملل دارد. تعدي و تجاوز به خاك ديگر كشورها به ويژه كشورهاي همسايه فلسطين اشغالي و جلوگيري از نفوذ به داخل خاك اين رژيم و سركوب و ايجاد رعب و وحشت در داخل عليه اعراب و غير يهوديان از سياست‏هاي اين رژيم تاكنون بوده است. روش‏هاي عملياتي نيز متأثر از سياست داخلي و خارجي اين رژيم مي‏باشد و مشخصات ذيل را دارد:
1- افراط گرايي
2- مجرم دانستن ديگران و نژادپرستي
 3- تجاوز كاري و تعدي به ديگران
4- تئوري نامحدود بودن قلمرو يهود
     اگر نگاهي به گذشته اين رژيم بي‏افكنيم در مي‏يابيم كه كليه عمليات‏هاي اطلاعاتي، امنيتي و نظامي ناشي از تفكرات فوق الذكر بوده است به طوري كه اين رژيم در منطقه خاورميانه تا كنون دست به كشتار مردم بي‏گناه فلسطين، عمليات خرابكارانه عليه همسايگان خود و اقدام به ترس، ترور و وحشت در منطقه كرده و اين اقدامات با هدايت سرويس هاي اطلاعاتي داخلي و خارجي، شين بت و موساد صورت گرفته است.
2- شيوه‏هاي اجرايي- عملياتي:
شيوه‏هاي اجرايي سازمان‏هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي عبارتند از:
1- جمع آوري اطلاعات سياسي، نظامي، فرهنگي، اقتصادي، علمي و... از كشورهاي بين المللي و منطقه‏اي ‏عربي و غيرعربي در جهت منافع صهيونيست‏ها؛
2- استخدام جاسوسان خود در ديگر كشورها از طريق عناصر يهودي(اين جاسوسان براي نفوذ در دولت‏هاي عربي يا كسب اطلاعات اقتصادي و صنعتي در كشورهاي پيش‏رفته استخدام مي‏شوند)؛
3 - حذف عناصر مخالف در ديگر كشورها و اعراب فلسطين اشغالي(در اين ارتباط، سازمان‏هاي موساد و شين بت از بدو تأسيس رژيم صهيونيستي دست به عمليات‏هاي متعدد ترور عليه اعراب منطقه و فلسطين اشغالي زده‏اند.‏ شهيد رنتيسي، شيخ احمد ياسين، عماد مغنيه، مرگ مشكوك ياسر عرفات و... نمونه‏هاي مختلفي است كه ردپاي موساد و شين بت به وضوح در آن ديده مي‏شود)؛
 4 - عمليات‏هاي نظامي و خرابكارانه عليه ديگر كشورها مثل جنگ‏هاي متعدد اعراب و رژيم صهيونيستي، جنگ عليه حزب ا... لبنان، حماس در فلسطين و عليه كشورهاي اردن، سوريه، عراق، ايران و...؛
5 - پرداخت هزينه‏هاي زياد براي تطميع خبرچين‏هايي ‏كه به طور موقت از ‏آن‏ها ‏استفاده مي‏شود. (شكار اين افراد، عموماً از اشخاص ناراضي دولت‏هاي متبوعشان است كه غالباً نيز با آنان با حذف فيزيكي مواجه مي‏شوند)؛
6 - استفاده از عناصر نفوذي جهت جمع آوري اطلاعات در جمعيت‏هاي مخالف رژيم صهيونيستي؛
7- دادن توصيه و طرح‏هاي عملياتي و راهبردي به وزارت خارجه يا وزارت كشور براي سركوبي مخالفان و پيشبُرد اهداف و منافع ملي رژيم صهيونيستي؛
 8- استفاده از جنگ رواني
9- جذب نيرو براي تشكيلات اطلاعاتي كه از ايدئولوژي صهيونيسم تبعيت دارند به طوري كه اشرافيت اطلاعاتي موساد، بين المللي شود؛

10- نفوذ در كشورهاي اسلامي از طريق اعزام مزدور جهت گسترش تفكر صهيونيستي و رواج اسلام با رويه تساهل و تسامح كه عمدتاً از طريق رسانه‏ها ‏و اشخاص و نهادهاي اقتصادي و سرمايه گذار صورت مي‏پذيرد.

نویسنده: امیر ׀ تاریخ: جمعه 2 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

جامعه اطلاعاتي ايالات متحده آمريكا

جامعه اطلاعاتي ايالات متحده آمريكا

File:CIA.svg

جامعه اطلاعاتي آمريكا كه متشكل از سازمان‌ها و دفاتر اطلاعاتي و پشتيباني اطلاعاتي وزارت دفاع و واحدهاي اطلاعاتي بعضي از وزارتخانه‌هاي ايالات متحده و سازمان اطلاعات مركزي است و از پيشرفته‌ترين و پيچيده‌ترين تجهيزات و ابزارآلات سود مي‌جويد، تلاش مي‌نمايد تا با برقرار كردن تعاملي مناسب مابين سازمان‌ها و دفاتر اطلاعاتي گوناگون آن كشور در راستاي وظايف ذاتي خود، آنان را مطابق نيازها و خواسته‌هاي سياست‌گذاران رهبري كند و در اين راستا با تعيين شرح وظايف مشخص هر كدام از اين مراكز اطلاعاتي سعي مي‌كند در ماموريتهاي ملي و فراملي خود به اهداف از پيش تعيين شده دست يابد.
جامعه اطلاعاتي آمريكا به دلايل متعدد از جمله برخورداري از بودجه كلان و دسترسي به آخرين پيشرفت‌هاي تكنولوژيك، از توانمدي‌هاي بالايي برخوردار است. و از اين رو داراي روابط بسيار نزديك و تاثيرگذار با بسياري از سازمان‌هاي اطلاعاتي كشورهاي ديگر است تا جايي كه برخي از اين سازمان‌هاي اطلاعاتي و با هدايت سازمان‌هاي اطلاعاتي آمريكا تاسيس شده و در راستاي منافع ايالات متحده فعاليت مي‌كنند. لذا شناخت ساختار جامعه اطلاعاتي آمريكا به عنوان بزرگترين دشمن جمهوري اسلامي ايران از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. تاكنون جامعه اطلاعاتي آمريكا بنا به شرايط روز و مقتضيات زمان و بر مبناي خواسته‌هاي سياستگذاران و تحولات جهاني، ساختار و وظايف خود را تغيير داده و متناسب ساخته است. اين تغييرات در مراحل زماني نظير جنگ جهاني دوم، دوران جنگ سرد، پس از فروپاشي شوروي و پس از واقعه 11 سپتامبر قابل ملاحظه بوده است.
به علت نارسايي مديريتي اطلاعات به دست آمده در خلال جنگ جهاني دوم كه توسط شاخه‌هاي گوناگون نظامي تهيه مي‌شد رييس‌جمهور فرانكلين روزولت  به ويليام جي. دوناوان  كه يك حقوقدان اهل نيويورك و كلنل سابق ارتش بود، دستور داد تا طرحي را براي تاسيس يك سرويس اطلاعاتي تهيه كند دوناوان تلاش‌هاي گسترده‌اي را براي ايجاد يك دستگاه متمركز اطلاعات غير نظامي در تكميل اطلاعات نظامي آغاز كرد كه اين امر منجر به تاسيس دفتر خدمات استراتژيك  به رياست دوناوان در ژوئن 1942 زير نظر فرماندهي ستاد مشترك شد. دوناوان اولين رييس ساختار اطلاعاتي مركزي در ايالات متحده شد تشكيلاتي كه بعدها به سازمان اطلاعات مركزي (سيا) تغيير شكل داد. وظيفه دفتر خدمات استراتژيك جمع‌آوري و تحليل اطلاعات مورد نياز ستاد مشترك و هدايت عمليات‌هاي خاص يا عمليات‌‌هاي مخفي كه نمي‌‌توانست توسط ديگر سازمان‌ها يا تشكيلات نظامي اجرا گردد، بود. در خلال جنگ جهاني دوم، دفتر خدمات استراتژيك جابجايي قواي دشمن و ديگر اطلاعات حساس را براي طراحي عمليات‌هاي نظامي براي سياستگذاران و نظاميان تهيه مي‌نمود.
پس از جنگ جهاني دوم و در زمان جنگ سرد نياز به اطلاعات خوب و اينكه چه كسي بايستي مسئوليت هدايت عمليات‌هاي اطلاعاتي را در اختيار داشته باشد باعث شد تا جانشين روزولت يعني رييس‌جمهور هري اس. ترومن دفتر خدمات استراتژيك را در اكتبر 1945 منحل كرده وظايف آن را به وزارت جنگ و وزارت خارجه محول نمايد. دوناوان طرح تاسيس يك سازمان غير نظامي را مطرح كرد كه به شدت از سوي اف‌بي‌آي و سازمان‌هاي نظامي به علت نگراني از نفوذ آن مورد مخالفت قرار گرفت. ترومن در ژانويه 1946 گروه اطلاعات مركزي  كه وظيفه هماهنگي اطلاعات به دست آمده از سازمان‌ها و سرويس‌هاي اطلاعاتي را بر عهده داشت، تاسيس نمود. گروه اطلاعات مركزي تحت سرپرستي اطلاعات ملي  قرار گرفت كه متشكل از رييس‌جمهور، وزير امور خارجه، وزير جنگ و نيروي دريايي بود و براي اولين بار در تاريخ اطلاعات آمريكا يك سازمان اطلاعاتي مستقل در زمان صلح مشغول به فعاليت شد.
كمتر از دو سال بعد قانون امنيت ملي مصوب 1947 در كنگره به تصويب رسيد كه در آن شوراي امنيت ملي  و تحت مسئوليت اين شورا، سازمان اطلاعات مركزي (سيا) تاسيس گرديد.
جامعه اطلاعاتي ايالات متحده آمريكا سازماني است متشكل از سرويس‌هاي اطلاعاتي و دستگاه اجرايي دولت مركزي كه تمامي فعاليت‌هاي اطلاعات داخلي و خارجي، طرح‌هاي نظامي و جاسوسي را برعهده دارد.
اين جامعه براساس قانون اجرايي 12333 در تاريخ 4 دسامبر 1981 به دستور رييس جهمور وقت آمريكا، رونالد ريگان تاسيس گرديد .
جامعه اطلاعاتي آمريكا به رييس‌‌اطلاعات ملي كه مشاور ارشد اطلاعاتي رييس‌جمهور مي‌باشد گزارش مي‌دهد و رييس اطلاعات ملي مستقيماً به رييس‌جمهور و شوراي امنيت ملي   گزارش مي‌نمايد. در اين راستا 3 گروه به رييس اطلاعات ملي كمك مي‌نمايند.
 معاون ارشد مدير اطلاعات ملي.
 شوراي اطلاعات ملي .
 ديگر معاونين رييس اطلاعات ملي.( )
تا قبل از آوريل 2005 رييس سازمان اطلاعات مركزي، رياست جامعه اطلاعاتي آمريكا را علاوه بر مديريت سيا بر عهده داشت وي همچنين مشاور عالي اطلاعاتي رييس‌جمهور بود.
فعاليت‌هاي جامعه اطلاعاتي تحت دو موضوع متمايز از يكديگر انجام مي‌شود : برنامه اطلاعات ملي و برنامه اطلاعات نظامي.
 برنامه اطلاعات ملي  كه در گذشته به نام برنامه اطلاعات خارجي ملي معروف بود و بنا به تعريف قانون امنيت ملي 1947 (كه تجديد نظر شده) «به تمام برنامه‌ها، پروژه‌ها و فعاليت‌هاي جامعه اطلاعاتي كه همانند تمامي برنامه‌هاي جامعه اطلاعاتي مشتركاً توسط رييس اطلاعات ملي و وزير يا رييس سازمان يا رييس‌جمهور تعريف مي‌گردد، گفته مي‌شود. اين موضوع، برنامه‌ها، پروژه‌ها يا فعاليت‌هاي بخش‌هاي نظامي براي اكتساب اطلاعات كه صرفاً براي برنامه‌ريزي و هدايت عمليات‌هاي نظامي تاكتيكي توسط نيروهاي مسلح ايالات متحده بكارگرفته مي‌شود را در بر نمي‌گيرد». طبق قانون، مدير اطلاعات ملي مسئوليت و نظارت بر برنامه اطلاعات را بر عهده دارد و قدرت او محدود شده است.
 برنامه‌ها، پروژه‌ها و فعاليت‌هاي بخش‌هاي نظامي براي اكتساب اطلاعات كه صرفاً جهت برنامه‌ريزي و هدايت عمليات‌هاي نظامي تاكتيكي توسط نيروهاي مسلح ايالات متحده استفاده مي‌شود، برنامه اطلاعات نظامي  نام دارد. برنامه اطلاعات نظامي توسط وزير دفاع كنترل و هدايت مي‌شود. در سال 2005 وزارت دفاع برنامه اطلاعات نظامي مشترك  و برنامه فعاليت‌هاي مرتبط و اطلاعات فني  براي شكل‌دهي برنامه اطلاعات نظامي با يكديگر ادغام نمود. از زمان تعريف اين دو برنامه و تفكيك آنها، هرگاه دو برنامه هم‌پوشاني پيدا مي‌كنند و وظايف اطلاعات نظامي مورد مخاطب است، فعاليت‌هاي اطلاعات وزارت دفاع گاهاً با مشكلات بغرنج مواجه مي‌شود.
 لازم به ذكر است كه در گذشته علاوه بر دو فعاليت اطلاعاتي فوق فعاليت اطلاعاتي ديگري به نام تاكتيك‌هاي اطلاعاتي و فعاليت‌هاي مرتبطه  وجود داشت كه جزء اختيارات وزير دفاع محسوب مي‌شود و نيازمندي‌هاي خاصي را كه سرويس‌هاي نظامي و فرماندهي عمليات‌هاي مخصوص  تعريف نمودند، مرتفع مي‌كرد كه اين برنامه در اطلاعات نظامي خلاصه گرديد.
اعضاي جامعه اطلاعاتي آمريكا
امروزه جامعه اطلاعاتي آمريكا متشكل از 16 سازمان دولتي فدرال، سرويس و دفتر يا ديگر سازمان‌هاي داراي شاخه اجرايي كه داراي نقش اطلاعاتي در سازوكار اطلاعات ملي دارند، مي‌باشد كه در زير معرفي شده‌اند. لازم به تاكيد است كه سايت جامعه اطلاعاتي آمريكا صراحتاً تعداد اعضاي خود را به شرح زير 16 عضو اعلام مي‌نمايد.( )
 مستقل
 1) سازمان اطلاعات مركزي (سيا)
 وزارت دفاع ايالات متحده
 2) سازمان امنيت ملي
 3) سازمان اطلاعات ژئو فضايي ملي
 4) دفتر شناسايي ملي
 5) سازمان اطلاعات دفاع
 6) اطلاعات ارتش
 7) سازمان اطلاعات نيروي هوايي
 8) دفتر اطلاعات نيروي دريايي
 9) اطلاعات تفنگ‌داران دريايي
 وزارت امنيت داخلي
 10) اطلاعات گارد ساحلي
 11) تحليل اطلاعات و مديريت حفاظت از زيرساخت‌ها
 وزارت دادگستري ايالات متحده
 12) سازمان مبارزه با مواد مخدر، دفتر اطلاعات امنيت ملي
 13) دفتر تحقيقات فدرال (اف. بي.آي)، معاونت اطلاعات
 وزارت انرژي ايالات متحده
 14) دفتر اطلاعات
 وزارت امور خارجه ايالات متحده
 15) دفتر اطلاعات و تحقيقات
 وزارت خزانه‌داري ايالات متحده
 16) دفتر پشتيباني اطلاعات
همچنين شوراي اطلاعات ملي در اين جامعه حضور پيدا مي‌كند.
تا قبل از اين تغييرات جامعه اطلاعاتي آمريكا داراي 13 عضو به قرار زير بود كه بعدتر يا اضافه شدن اطلاعات گارد ساحلي به 14 عضو افزايش پيدا كرد : ( )
 مستقل
 1) سازمان اطلاعات مركزي
 وزارت دفاع ايالات متحده
 2) سازمان اطلاعات دفاع
 3) سازمان امنيت ملي
 4) اطلاعات ارتش
 
 5) اطلاعات نيروي دريايي
 6) اطلاعات نيروي هوايي
 7) اطلاعات تفنگ‌داران دريايي
 8) سازمان تصويربرداري و نقشه‌برداري ملي
 9) دفتر شناسايي ملي
 10) دفتر اطلاعات و تحقيقات وزارت امور خارجه
 11) دفتر اطلاعات وزارت انرژي
 12) دفتر پشتيباني اطلاعات وزارت خزانه‌داري
 13) اف.بي.آي (وزارت دادگستري)
 شرح مختصر درباره اعضاي جامعه اطلاعاتي آمريكا
 معرفي اعضاي جامعه اطلاعاتي به طور خلاصه به شرح زير مي‌باشد :
 سازمان اطلاعات مركزي سيا، امكانات بالقوه تحليلي تمامي منابع موجود همه جهان، خارج از مرزهاي آمريكا را در اختيار دارد. اين سازمان طيفي از مطالعات كه تمامي موضوعات مورد علاقه سياست‌گذاران امنيت ملي را در خود دارد، پوشش مي‌دهد و توليد مي‌نمايد. همچنين سيا جمع‌آوري اطلاعات از طريق منابع انساني و در موارد خاص، انجام عمليات‌هاي مخفي را با هدايت رييس‌جمهور بر عهده دارد (عمليات پنهان، عمليات يا فعاليت‌هاي دولت ايالات متحده است براي ايجاد تاثير سياسي، اقتصادي يا نظامي در خارج از كشور به گونه‌اي كه نقش ايالات متحده ظاهر نشود يا به صورت علني قبول نشود).
 سه آژانس اطلاعاتي در وزارت دفاع كه شامل سازمان امنيت ملي، دفتر شناسايي ملي، سازمان اطلاعات ژئو فضايي ملي، بيشترين بودجه اطلاعات ملي را به خود اختصاص مي‌دهند. سازمان امنيت ملي مسئول اطلاعات مخابراتي و جمع‌آوري آن در سرتاسر جهان است. دفتر شناسايي ملي مسئوليت توسعه و اجراي عمليات شناسايي ماهواره‌اي است. سازمان اطلاعات ژئو فضايي، داده‌هاي ژئو فضايي را تهيه كرده ـ از نقشه و چارت تا پايگاه داده‌هاي كامپيوتري شده بسيار پيشرفته وسعت دارد ـ و از آن براي هدف‌گيري در زماني كه دقت اسلحه‌هاي هدايت‌شونده بدان متكي است استفاده مي‌شود.
 علاوه بر اين سه سازمان، سازمان اطلاعات دفاع مسئول رايزنان دفاعي است و همچنين مسئول فراهم كردن محصولات اطلاعاتي مختلف براي وزارت دفاع مي‌باشد. اگر چه قانون بازنگري اطلاعات، اختيارات مديريتي و بودجه‌اي وسيعي در خصوص سازمان‌هاي زير مجموعه وزارت دفاع به رييس اطلاعات ملي داده است لاكن اين امر باعث سلب اختيار وزير دفاع در مقابل اين سازمان‌ها نمي‌گردد.
 دفتر اطلاعات و تحقيقات وزارت امور خارجه، يكي از كوچكترين اعضاي جامعه اطلاعاتي است اما تحليل‌هاي اين دفتر با كيفيت بالا شناخته مي‌شود. دفتر اطلاعات و تحقيقات صرفاً يك آژانس تحليل است و گزارش‌هاي سياسي جمع‌آوري شده از سفارتخانه‌ها كه براي تحليل‌گران بسيار سودمند مي‌باشد به عنوان يك وظيفه اطلاعاتي محسوب نمي‌شود (بودجه آن نيز مانند ديگر سازمان‌ها از اين مدل تبعيت نمي‌كند).
 وظيفه اصلي اداره تحقيقات فدرال (اف. بي. آي) با موضوعات ضد تروريسم و ضد جاسوسي ارتباط دارد. بعد از وقايع سپتامبر 2001 ، ماموريت‌هاي اف.بي.آي متحول گرديد و به شدت افزايش يافت. تعدادي تحليل‌گر جديد استخدام گرديدند و اف.بي.آي دريافت كه وظايف اطلاعاتي تابع تلاش‌هاي سنتي اجراي قانون نمي‌باشد و مهمتر از همه آنكه توقع مي‌رود ديگر سازمان‌هاي اطلاعاتي، اطلاعات اجراي قانون را با استفاده از محصولات تمامي منابع به پيش برانند.
 سازمان‌هاي اطلاعاتي 4 سرويس نظامي (نيروي هوايي، ارتش، نيروي دريايي و تفنگ‌داران دريايي) به طور گسترده‌اي بر روي موضوعات مربوط به ماموريت‌هاي خاص خود تمركز دارند. محصولات تحليلي اين سرويس‌ها به همراه محصولات سازمان اطلاعات دفاع، مكمل وظيفه تحليل‌گران سيا است و تحليل موضوعات فني اساسي را با عمق بيشتري فراهم مي‌آورند.
 قانون امنيت داخلي، وزارت امنيت داخلي را مسئول همگرايي اجراي قانون و اخبار اطلاعاتي مرتبط با تهديدات تروريستي داخلي دانسته است. معاونت تحليل اطلاعات و مديريت حفاظت از زير ساختارها در اين وزارتخانه در تلاش‌هاي ضد تروريسم درون سازماني و به همراه اف. بي. آي مشاركت كرده و بر روي حصول اطمينان از كسب اطلاعات توسط مقامات اجراي قانون محلي و ايالتي از سازمان‌هاي اطلاعاتي در سطح ملي، تمركز دارد.
 گارد ساحلي كه اكنون بخشي از وزارت امنيت داخلي است در خصوص اطلاعات مرتبط با امنيت سواحل و دفاع شهري تعامل دارد.
 وزارت انرژي تحليل برنامه‌هاي سلاح‌هاي اتمي كشورهاي خارجي نظير معاهده منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي و مقوله امنيت انرژي را بر عهده دارد. اين سازمان همچنين تلاش‌هاي قدرتمندي در خصوص ضد جاسوسي دارد.
 وزارت خزانه‌داري، درباره جمع‌آوري و پالايش اطلاعاتي كه ممكن است بر روي سياست‌هاي مالي و پولي آمريكا تاثير بگذارد، بحث مي‌كند همچنين اين وزارتخانه مقولات مربوط به تروريسم مالي را پوشش مي‌دهد.
 سازمان مبارزه با مواد مخدر، سازماني است مسئول اجرا قانون مواد كنترل شده قانوني و تعديل آن در ايالات متحده.( )
سياست‌هاي كلي امروزه سيا
با توجه به تحولات گسترده جهاني، سيا سياست‌هاي كلي زير را در دستور كار خود دارد :
 بوجود آوردن مراكز تخصصي و چند رشته‌اي براي تمركز كافي بر روي موضوعات پر اهميت مانند عدم تكثير، ضد تروريسم، ضد جاسوسي، جرم‌هاي سازمان يافته بين‌المللي و قاچاق مواد مخدر، محيط‌زيست و كنترل اطلاعات نيروهاي مسلح.
 ايجاد همدلي قوي‌تر مابين شاخه‌هاي گوناگون جمع‌آوري كنندگان اطلاعاتي و تحليل‌گران تمامي منابع.
 بر عهده گرفتن نقش فعال در تلاش‌هاي تحليلي جامعه اطلاعاتي و توليد تمامي منابع تحليل در تمامي زمينه‌ها و موضوعاتي كه بر روي امنيت ملي تاثير دارد.
 تاثيرگذاري بر تمامي جامعه اطلاعاتي بوسيله مديريت سرويس‌ها در مورد نگراني‌هاي مشترك در زمينه تحليل تصويرها و جمع‌آوري منابع آشكار و مشاركت با ديگر سازمان‌هاي اطلاعاتي در تحقيق و توسعه و جمع‌آوري فني.( )
چارت سازماني سيا
چارت سازماني سيا به شكل زير مي‌باشد : ( )



بودجه سيا
بودجه سيا سري است. واشنگتن پست ادعا نموده بودجه سازمان در سال 1998، 30 ميليارد دلار است. اولين سالي كه بودجه سازمان رسماً اعلام گرديد بودجه سال 1997 سيا بوده است كه مبلغ آن 6/26 ميليارد دلار اعلام شده است. گفته مي‌شود كه بودجه سيا در سال 2003 با افزايش صد ميليون دلاري به 7/26 ميليارد دلار افزايش يافته است. 

نویسنده: امیر ׀ تاریخ: جمعه 2 فروردين 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

صفحه قبل 1 صفحه بعد

درباره وبلاگ

ما پیروزیم


لینک دوستان

لینکهای روزانه

جستجوی مطالب

طراح قالب

CopyRight| 2009 , vaja.LoxBlog.Com , All Rights Reserved
Powered By LoxBlog.Com | Template By: NazTarin.COM